Veštački (oktavni) harmonici – Artificial harmonics
Žica je učvršćena na oba svoja kraja (konjić – kobilica), po definiciji na njenoj polovini (XII prag) se može dobiti harmonik, koji je za oktavu viši od osnovnog tona koji daje prazna žica. Ako ulogu konjića preuzme neki od prstiju leve ruke, on pritiskajući žicu, na nekom polju, “skraćuje” njenu dužinu. Skraćivanjem se pomera i mesto njene sredine i ona nije više iznad XII praga, nego na nekom pragu iznad XII polja. Na primer: pritiskom žice na prvom polju može se proizvesti harmonik iznad XIII praga, koji je u stvari oktava osnovnog tona tako “skraćene” žice. Dalje ako bi pritisnuli žicu na III, IV, V polju harmonike bi dobijali na XV, XVI, XVII polju (dvanaest polja (polustepena) razlike; što prema intervalima predstavlja oktavu). Ovakvim izvođenjem dobijaju se tonovi za oktavu viši od pritisnutog, otuda im i naziv oktavni ili veštački.
Proizvođenje oktavnih harmonika izvodi se samo desnom rukom (ako izuzmemo da smo levom pritisli žicu na nekom polju); na sledeći način: jagodicom ispruženog kažiprsta treba dodirnuti žicu iznad praga na kom želimo da izvedemo harmonik, istog trenutka kada domalim ili palcem proizvodimo ton. Dakle žica se može okidati palcem ili domalim prstom, u zavisnosti da li želite da vam ostane palac ili ostali prsti slobodni kako bi se mogao odsvirati još koji ton. Najčešće se ovi tonovi izvode samostalno, nesto “češće” se odsvira još bas palcem, tako da se kombinacija u kojoj se žica okida domalim najčešće koristi; da budem iskren nisam video dosad klasičnog gitaristu koji okida žicu palcem (ipak ova tehnika najviše nalazi primenu u klasici), tj. sam jednom ovo video u nekoj interpretaciji T. Emmanuel – a.
Izvođenje prilažem u video lekcijama.
Sve što Vam nije jasno pitajte, odnosno tražite da se napravi video.
Žica je učvršćena na oba svoja kraja (konjić – kobilica), po definiciji na njenoj polovini (XII prag) se može dobiti harmonik, koji je za oktavu viši od osnovnog tona koji daje prazna žica. Ako ulogu konjića preuzme neki od prstiju leve ruke, on pritiskajući žicu, na nekom polju, “skraćuje” njenu dužinu. Skraćivanjem se pomera i mesto njene sredine i ona nije više iznad XII praga, nego na nekom pragu iznad XII polja. Na primer: pritiskom žice na prvom polju može se proizvesti harmonik iznad XIII praga, koji je u stvari oktava osnovnog tona tako “skraćene” žice. Dalje ako bi pritisnuli žicu na III, IV, V polju harmonike bi dobijali na XV, XVI, XVII polju (dvanaest polja (polustepena) razlike; što prema intervalima predstavlja oktavu). Ovakvim izvođenjem dobijaju se tonovi za oktavu viši od pritisnutog, otuda im i naziv oktavni ili veštački.
Proizvođenje oktavnih harmonika izvodi se samo desnom rukom (ako izuzmemo da smo levom pritisli žicu na nekom polju); na sledeći način: jagodicom ispruženog kažiprsta treba dodirnuti žicu iznad praga na kom želimo da izvedemo harmonik, istog trenutka kada domalim ili palcem proizvodimo ton. Dakle žica se može okidati palcem ili domalim prstom, u zavisnosti da li želite da vam ostane palac ili ostali prsti slobodni kako bi se mogao odsvirati još koji ton. Najčešće se ovi tonovi izvode samostalno, nesto “češće” se odsvira još bas palcem, tako da se kombinacija u kojoj se žica okida domalim najčešće koristi; da budem iskren nisam video dosad klasičnog gitaristu koji okida žicu palcem (ipak ova tehnika najviše nalazi primenu u klasici), tj. sam jednom ovo video u nekoj interpretaciji T. Emmanuel – a.
Izvođenje prilažem u video lekcijama.
Sve što Vam nije jasno pitajte, odnosno tražite da se napravi video.
